Op bezoek bij Castell Torre Baró

De vrij onbekende Castell de Torre Baró is een onvoltooid kasteel op een voortreffelijk uitkijkpunt aan de rand van de stad bovenop de Collserola heuvels. Dat het tussen twee minder mooie en minder goed bereikbare buurten ligt, Roquetes en Torre Baró, draagt natuurlijk niet bij qua populariteit. Maar nu het onvoltooide kasteel van Torre Baró open is gegaan voor het publiek, is het interessanter dan ooit om een bezoek aan dit vergeten natuurgebied en uitkijkpunt te brengen.

Lees hieronder hoe mijn bezoek bij Roquetes en Castell de Torre Baró verliep en ontdek wat je kunt zien vanaf het kasteel van Torre Baró.

Castell de Torre Baró bezoeken

Het kasteel van Torre Baró ligt op een van de heuvels van Collserola aan de rand van de stad, tussen de buurten Roquetes en Torre Baró. Het gebied kent grote hoogteverschillen omdat het op een berg ligt. Ik zelf ging er naartoe met de metro en liep het laatste stukje vanaf het station Roquetes (L3) tot aan de bergtop door een paar straten in de wijk.

In principe zou ik dit niet aanraden bij mensen die voor het eerst in Barcelona zijn, maar mocht je al meerdere keren in Barcelona zijn geweest (of zelf in Barcelona wonen) en wil je even wat anders bezoeken, dan is dit natuurlijk een zeer interessante bezienswaardigheid. Wel moet je de nodige veiligheidsmaatregelen nemen om zo onopvallend mogelijk tussen de locals te lopen. Dit is namelijk één van de armste gebieden van Barcelona. Dus geen fototoestellen aan je nek hangen, plattegrond bij de hand of peperdure zonnebril op. Ik zelf voelde me niet helemaal tussen de buurtbewoners passen, maar ik wou heel graag het uitzicht vanaf Torre Baró zien, dus met alle moed ging ik het avontuur in.

Eerst ging ik richting de Carrer de la Mina de la Ciutat, een levendige straat met veel winkels en bars. Hier maakte ik gelijk wat bizars mee: een groep zigeuners op een van de hoeken van de straat maakte veel kabaal toen een ambulance langskwam (in service nota bene) en deze lieten stoppen. Ik dacht eerst dat de ambulance misschien door ze gebeld was, maar niet dus! Kennelijk kennen ze iemand die daar werkt en toen ze zagen dat de chauffeur niet hun bekende was, riepen ze “Ah no, no es él!” (“ah nee, dat is hem niet!”), en lieten ze de ambulance weer doorrijden. Passanten keken natuurlijk om en toen er niets aan de hand bleek te zijn, gingen ze gewoon door.

Na deze eerste bijzondere belevenis kwam ik bij het plein en tevens uitkijkpunt van Plaça Roquetes terecht. Hier zat een straatverkoper zijn vogeltjes collectie ten toon te stellen terwijl anderen (met name mannen) met elkaar zaten te praten en te genieten van de winterzon. Een perfect plaatje van de authenticiteit en diversiteit van de buurt.

Uiteraard ging ik eventjes van het uitzicht genieten en haalde ik mijn camera voorzichtig tevoorschijn om wat fotootjes te maken.

Daarna liep ik verder door de straat en kwam ik een sluiproute tegen via de roltrappen die de straten Carrer de la Cantera en Carrer de Briquets met elkaar verbinden. Ideaal!

Vervolgens liep ik de berg opwaarts via Carrer de Briquets, dat je rechtstreeks tot een nog mooier en rustiger pleintje neemt, Plaça de Salvador Puig Antich, op de hoek met Carrer de la Cantera. Hier vind je een adembenemend uitzicht over de stad en een voorproefje van wat je straks nog allemaal gaat zien vanaf boven.

Vanaf dit punt zag ik Barcelona prachtig liggen, wel met een tikkeltje nevel vanwege luchtvervuiling die dag. Dat ter zijde, het was heerlijk om hier eventjes te zitten ontspannen en foto’s te maken.

Na deze pauze nam ik de trappen genoemd Escales de Llobera die je naar het bovenste punt van de wijk leiden. Hoewel de trappen er vrij verlaten eruitzien, raad ik je aan om deze wel te gebruiken; dit is namelijk de snelste manier om op de weg die je naar Torre Baró leidt te komen.

Je zult overigens door deze wandeling snel begrijpen waarom dit een van de armste en wat mindere plekken in Barcelona is. Het is nu eenmaal zo dat men hier in zeer kleine en bescheiden woningen leeft.

Grappig genoeg was dit gebied voorheen bedoelt om een luxe woonwijk te worden. Het kasteel van Torre Baró werd in 1905 als hotel gebouwd, maar werd nooit afgemaakt vanwege de verandering van plannen. Het gebied was toch te afgelegen van de stad en er waren ook nog wat economische problemen. En dus werd het project van de woonwijk en de bouw van dit hotel in neo-middeleeuws stijl gestopt.

Met de woningnood na de Spaanse Burgeroorlog begon men hier in de jaren 1950 en 1960 een zelf gebouwde wijk op te zetten in zeer armoedige omstandigheden. Met de komst van de metro en andere faciliteiten groeide de wijk en werd het een levendige plek.

Toch blijft Torre Baró en Roquetes nog steeds een slecht imago dragen, iets wat de gemeente telkens probeert te veranderen, onder andere door de opknapbeurt van het verlaten kasteel van Torre Baró en de opening als museum en uitkijkpunt eind 2014.

Als je de weg bergopwaarts loopt zal je op een gegeven moment het pleintje en uitkijkpunt Mirador de Torre Baró treffen. Vanaf nu kun je waarschijnlijk, net als ik, niet ophouden met foto’s maken. Behalve een paar hardlopers, wandelaars en buurtbewoners die de hond aan het uitlaten zijn, is deze plek uitermate rustig. Niks in vergelijking met de drukte bij andere uitkijkpunten in de stad zoals bij het MNAC of de Bunkers del Carmel (dat telkens in populariteit stijgt). Wel moet ik erbij vermelden dat ik doordeweeks naar Torre Baró ging waardoor het rustiger dan in het weekend kon zijn.

Als laatst liep ik via de Carretera Alta de les Roquetes tot aan het pad rechts dat je naar het onafgebouwde Torre Baró leidt. Nu zie je niet alleen Barcelona aan je voeten liggen, maar ook wat aan de andere kant van de berg schuilt! De buurten van Torre Baró, Ciutat Meridiana, Vallbona… maar ook steden als Montcada i Reixac.

Het uitzicht is dus grandioos en je kunt er uren naar kijken zonder je te vervelen. Ik zelf vond het ook heel fijn dat er hier en daar bordjes waren met informatie over wat je kon zien, de geschiedenis van de wijk en de namen van de liggende dorpen en steden om je heen.

Omdat ik doordeweeks na 13:00 uur naar het kasteel van Torre Baró ging, was deze helaas dicht. Dus een tip voor als je naar Torre Baró gaat en het kasteel van binnen wilt zien: let op de openingstijden! Ik vond het sowieso prima om het onafgebouwde kasteel alleen van buiten te zien. En ik genoot enorm van de rust en het uitzicht vanuit zijn standplaats. De foto’s die ik maakte spreken voor zich!

Nadat ik van de natuur, de rust en het uitzicht genoten had, volgde ik dezelfde weg terug naar beneden om zo bij de metro te komen. Deze keer gelukkig zonder verrassingen onderweg.

Enkele nuttige tips

Tot slot een aantal tips van mij:

• Kom hier overdag, het liefst met mooi weer om optimaal van het uitzicht te genieten.
• Draagt comfortabele schoenen om de berg op te kunnen lopen.
• Probeer zo min als toerist op te vallen, dus bestudeer de kaart goed van tevoren en haal het niet zo maar voor het publiek tevoorschijn. Fototoestellen en mobieltjes alleen gebruiken wanneer je je veilig voelt of alleen bent. Over het algemeen hoeft er niets te gebeuren, maar gezien de slechte reputatie van deze buurt, is het beter om het zekere voor het onzekere te nemen!

Wandelroute Castell de Torre Baró

Wil je ook van het uitzicht van Torre Baró genieten, print dan onderstaande plattegrond waar ik de route in bewerkt hebt!

• Praktische informatie:
  Waar: Ctra. Alta de les Roquetes, 309-311 / Mirador de Torre Baró
  Metro: Trinitat Nova (L3, L4 en L11) of Roquetes (L3)
  Wanneer: het uitkijkpunt is altijd open voor publiek, maar om het kasteel te bezoeken zijn er wel bezoektijden. De twee onderste verdiepingen van het kasteel zijn van maandag tot vrijdag van 10:00 uur tot 13:00 uur open; zaterdag tot 17:00 uur en zondag tot 14:00 uur. De drie bovenste verdiepingen zijn bereikbaar met de rondleidingen (noodzakelijk om van tevoren reserveren).
  Prijs: gratis